Gdzie zaczyna się sztuka? Chyba tam, gdzie ktoś chce coś przekazać światu, suche dzień dobry czy do widzenia pełne uścisków. Kalibrowanie pędzla, dłuta czy tkaniny w trosce o jakiś większy przekaz… czytaj więcej
Projektowanie po francusku, czyli okiełznanie ‘bezumiaru’ i zaufanie klasycznej architekturze, jej formie i tradycji... czytaj więcej
Przestrzenie potrafią zaskoczyć, gabarytem, kształtem, dystansem. Potrafią denerwować i forsować swoją potęgę, potrafią także słuchać i służyć. Ich kształty są zmienne i zależne od czynników. .. czytaj więcej
Kluczem jest tu piękna cisza, pustka spokoju, wytchnienia, wierności, abstrakcji i kochliwej tułaczki zieleni. Harmonia przepleciona błękitami… czytaj więcej
– żyjemy w dziwnych czasach – odpowiedział i na dowód tego zrobił dwa soczyste fikołki... czytaj więcej
Próbujemy na bieżąco obracać się w tym, co się teraz kocha i co nazywamy modą. Najczęściej powracającą, nie tylko w strefie fashion, ale także designie i architekturze… czytaj więcej
Niemożność przeżywania wszechświata, tak cennie wyskrobana i mozolnie pouczona. Chyba wszystkie pisane, malowane, wysokie, niskie, czytelne lub mylne… czytaj więcej
Przez te rozpaczliwe negatywności opisuje dziwne stany. Dziwne choć naturalne. Naturalne dla wszystkich w obecnym braku zrozumienia i zastanawiania się nad pochodzeniem, rodzajem, gatunkiem, istota… czytaj więcej
To, co stało się potem, kiedy opadły wszystkie kamienie było najwymowniejszą historią architektury. Historią tak świeżą, piękną choć tragicznie dziejącą się w naszych nozdrzach… czytaj więcej
Tworzy w odległości końca języka. Języka relacji, bardzo personalnych, intensywnie prostych, spójnie zawikłanych – wytrawionych. Na stałe zaadoptowanych choć odciśniętych tylko kilka razy. Ich znaczenie wiąże się z dogłębnym poznaniem jego skalibrowanej twórczości, ze zrozumieniem empatii, korelacji, czasem może symbiozy jego wewnętrznych myśli. Myśli kreujących połączenie między nim, a najbliższymi… czytaj więcej
Widzę architekturę dostrzegam gzymsy, kapitele, kolumny i podciągi utrzymujące betonowe małe i duże nieba. Potrafię za pomocą wzroku wyczuć ich balast i ujrzeć siłę z jaką przeciwstawiają się pionowym i poziomym siłą wiatru i ciężaru… czytaj więcej
~1920, bezlitosne przełomy, absurdalnie abstrakcyjne nowości i tętniący sprzeciw, Radykalny i potwornie emanujący siłą subiektywności. Awangarda gryzie, szczypie, drapie, porzuca wyćwiczone, subtelności pędzla, zamiera w chaosie, niszczy… czytaj więcej
Zanim skoncentrujemy uwagę na dwudziestoleciu międzywojennym warto odnieść się do stylu go poprzedzającego – secesji i jego niewątpliwego wpływu na art deco, a przede wszystkim na nowe spojrzenie na sztukę i wyprowadzenie jej poza dotychczas znane ramy… czytaj więcej
Połykamy sztukę w całości, w bezprecedensowy, niehumanitarny sposób. Nie do końca wiemy. Określamy, kategoryzujemy, krytykujemy, pochłaniamy, nie rozumiemy... czytaj więcej
Ujarzmianie wzoru to skomplikowana, niepodparta algorytmami walka, turlających się deseni z cekinowym wykończeniem. Ich majaczenie i przenikanie, najczęściej wzajemnie nieadekwatne… czytaj więcej
Przestrzenie mają uszy. Wibrują paletą dźwięków i odbijają je w niezliczonych tonacjach. Krzyk w głębie potrafi nagle ścisnąć za gardło i zniknąć w otulającej ściany fakturze lub bezwstydnie wybrzmiewać, robiąc slalom pomiędzy patetycznymi kolumnami… czytaj więcej
Zdaje się, że On krzyczy i wierci się, rysując bezczelne grymasy na twarzy i pokazując język strażnikowi. Jest już przy trzeciej bramie gniewnie, a jeszcze bardziej wybitnie ucieka „Przed prawem”… czytaj więcej